W dzisiejszej pogadance rozwinięcie wątku dotychczas jedynie zasygnalizowanego (np. tam), tj. o patologiach wynagradzania w systemach motywowanych wartością wymiany.
Jeśli powierzymy się grawitacji wartości wymiany, odpowiedź na tytułowe pytanie będzie brutalna w swojej prostocie: „Praca jest warta tyle, ile ktoś będzie skłonny zapłacić za jej wykonanie”. Stąd fakt, że praca kierownika instytucji zajmującej się żonglerką zapisami IOU jest wynagradzana 100 czy 1.000 razy wyżej niż fucha np. utylizatora odpadów, dla wyznawcy leseferyzmu będzie (czy przynajmniej powinien) reprezentować stan perfekcyjnie normalny i naturalny [1].
pracowniaekonopatologii.wordpress.com 